Τα θέματα διαφάνειας στις οικονομικές καταστάσεις των επιχειρήσεων, μέσα από τη σωστή εφαρμογή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, αποτέλεσαν το επίκεντρο των παρουσιάσεων του πρόσφατου Πανελλήνιου Χρηματοοικονομικού Συνεδρίου "IFRS Convention".

Η σωστή εφαρμογή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων αποτελεί θέσφατο για την εδραίωση της διαφάνειας στις ελληνικές επιχειρήσεις » όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Γιαννάκης Θεοκλήτου, CSE Practice Director και Partner της Ernst & Young, παραφράζοντας τον - δυστυχώς - εξαιρετικά δημοφιλή όρο «greek statistics».
Σύμφωνα με τον ίδιο «Οι επιχειρήσεις δεν πρέπει να εφαρμόζουν “greek IFRS” ... οι δύο λέξεις που πρέπει να χαρακτηρίζουν την εφαρμογή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων στις ελληνικές επιχειρήσεις είναι αξιοπιστία και συνάφεια».
Στο πεδίο της διαφάνειας, ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε από τους συμμετέχοντες στο IFRS Convention, στην κακή πρακτική πολλών επιχειρήσεων να προβάλουν επιλεκτικά πληροφορίες. Η πρακτική αυτή, όμως, εμπίπτει στα διαβόητα προαναφερθέντα «greek IFRS» Για παράδειγμα, στη συζήτηση σχετικά με το segment reporting και το IFRS8, αναφέρθηκε ότι «το πρότυπο θεωρεί ότι δεν μπορεί να υπάρχει competitive harm, δηλαδή καμία πληροφορία δεν μπορεί να είναι απόρρητη. Δεν νοείται να υπάρχει εισηγμένη εταιρεία που να δικαιούται να μην γνωστοποιεί πληροφορίες ανά τομέα».

Ναι στην διαφάνεια, όχι στην αδιαλλαξίαΑπό τις συζητήσεις και τις παρουσιάσεις που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο του "IFRS Convention", προέκυψε το εξής παράδοξο: από την μία, οι ελληνικές επιχειρήσεις σπεύδουν να εφαρμόσουν με σπουδή κάθε νέα αναθεώρηση των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, έστω κι αν στο τέλος καταλήγουν να υιοθετούν μια πιο «βολική» για την ελληνική πραγματικότητα εκδοχή αυτής!
Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα ανήκει στις πρωτοπόρες χώρες, όσον αφορά την εφαρμογή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων στις επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τους εισηγητές του Συνεδρίου, οι ελληνικές επιχειρήσεις καλό θα είναι να μην ενστερνίζονται με ζέση κάθε νέο πρότυπο στις οικονομικές τους καταστάσεις - τουλάχιστον όχι πριν κατανοήσουν απόλυτα τι ακριβώς προτείνει το κάθε αναθεωρημένο πρότυπο.
Η διαφάνεια στην εφαρμογή των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, δεν συνάδει με την αδιαλλαξία » όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Γιάννης Φίλος, Επίκουρος Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
«... οι επιχειρήσεις πρέπει να εξετάζουν προσεκτικά τι εικόνα παρουσιάζει ο κλάδος τους πριν αποφασίσουν τι θα εμφανίσουν στις οικονομικές τους καταστάσεις. Για ποιο λόγο να δημοσιεύσει μια επιχείρηση έλεγχο από έναν ζημιογόνο κλάδο, αν οι ανταγωνιστές της δεν ακολουθούν την ίδια οδό;».

Ασάφεια στην εκτίμηση ακινήτων
Η τιμή των ακινήτων αποτελεί μείζον θέμα και θα συνεχίσει να μας απασχολεί και στο μέλλον » όπως έθιξε με την τοποθέτησή του ο Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος, Πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Εκτιμητικής.
Τα κακώς κείμενα της ελληνικής νομοθεσίας, που αφήνουν (σκοπίμως;) ασαφή το ρόλο και τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ο εκτιμητής ακινήτων καυτηρίασε στην παρουσίασή του, προβλέποντας ότι «οι ισολογισμοί θα αλλάξουν στο μέλλον, εξαιτίας των ακινήτων », ενώ σύμφωνα με τον ίδιο, πρέπει να αποσαφηνιστεί ο ορισμός του εκτιμητή ακινήτων το συντομότερο δυνατό.
Χαμένοι στη μετάφρασηΤο θέμα της λανθασμένης μετάφρασης αγγλικών λογιστικών όρων στα ελληνικά, αποτέλεσε ένα πεδίο έντονης συζήτησης μεταξύ των συνέδρων του IFRS Convention, οι οποίοι δεν παρέλειψαν να αναφερθούν σε λάθη που «βγάζουν μάτι» και αλλοιώνουν σημαντικές έννοιες στα κείμενα των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων. Με μεταφράσεις που θα μπορούσαν να έχουν βγει από το Google Translate, χωρίς καμία πρόσθετη παρέμβαση, εκφράσεις όπως «δάπεδο επιτοκίου», ως απόδοση του interest floor, δηλαδή του κατώτατου ορίου επιτοκίου, θα μπορούσαν να είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικές, αν δεν αφορούσαν σε σημαντικά λογιστικά θέματα.
Πηγή: CFOagenda.gr | Περισσότερα: www.ifrsconvention.com